Een traplift voor Vivienne: leven met reumatoïde artritis
Reumatoïde artritis: what’s in a name?
‘4 jaar geleden kreeg ik de diagnose reumatoïde artritis; een aandoening gekenmerkt door langdurige gewrichtsontstekingen. Onbehandeld leiden deze tot misvormingen. Voor de ziekte bestaat er op vandaag nog geen geneesmiddel, maar men kan de pijn wel wat verzachten.’
‘De eerste maanden nadat de diagnose gesteld was, waren een hel; het voorgeschreven medicijn werkte niet en de pijn werd steeds erger. En weet je wat het moeilijkst van al was? Ik heb geen ‘zittend gat’; ik wilde alles blijven doen! Een citytripje meepikken met mijn twee dochters, zelfstandig het huishouden kunnen doen, eens eentje gaan drinken zonder dat ik iedere keer angstvallig op zoek moest naar een kruk. In plaats daarvan moest ik leren leven met het feit dat ik na een zware nacht mijn eigen trap zelf niet meer naar beneden kon. Gelukkig kon Comfortlift Trapliften me hierbij helpen.’
Een traplift voor de vrijgevochten Vivienne
‘Vivienne is een levenslustige vrouw, gevangen in een lichaam dat niet meer mee wil,’ aldus één van onze Comfortlift-medewerkers. ‘We wilden haar graag een stukje van haar vrijheid teruggeven. En dat konden we door middel van een traplift. Leven met reuma is één ding, maar er elke ochtend mee geconfronteerd worden dat je te stijf bent om je eigen trap af te kunnen… Dat is geen leven! Een traplift voor Vivienne verholp dit probleem.’
En hoe stelt Vivienne het vandaag met haar traplift?
‘Ik stel het zeker goed. Ik ga niet zeggen dat ik op alle vlak mijn vrijheid terug herwonnen heb, maar dat kan natuurlijk ook niet! Weet je wat het is? Met een ziekte als deze leer je de kleine dingen echt terug te appreciëren. De trap op en af kunnen? Een normaal mens staat er wellicht niet bij stil. Voor mij was dat tot voor kort dagelijkse kost. Sinds de komst van mijn traplift hoef ik mij daar vandaag geen zorgen meer over te maken. Ik weet nu, hoe stijf ik ook wakker word, ik met mijn traplift naar beneden raak. Een kleine verandering voor de buitenwereld, maar een ‘oh zo’ belangrijke voor mij. En daar ben ik Comfortlift natuurlijk zeer dankbaar voor.’
Je wil zelf een stukje van je vrijheid terug winnen? Neem contact op met onze vertegenwoordigers!
Lees meer over trapliften
-
maandag 02 oktober 2017Een Comfortlift Traplift: omdat het nergens beter is dan thuisZinkt de moed u al in de schoenen wanneer u nog maar denkt aan verhuizen? Uw huis, gevuld met herinneringen, jaren van lief en leed, hartverwarmende foto’s en souvenirs. Uw huis, waar u reeds jarenlang uw familie en vrienden ontvangt. Uw thuis? Die maakt deel uit van wie u bent en is daarom des te pijnlijker om achter te laten. Omdat wij ‘thuis wonen’, net zoals u, belangrijk vinden, is het onze missie u hierin te begeleiden. Comfortlift Trapliften: omdat het nergens beter is dan thuis. -
dinsdag 26 september 20176 redenen waarom een traplift sowieso een goede investering isJe overweegt om een traplift te laten installeren, maar zit nog met twijfels? Of het is een oplossing waar je tot op vandaag nog niet aan gedacht had? Ontdek hier de 6 redenen waarom een traplift een perfecte investering is voor jouw woning! -
vrijdag 27 oktober 2017Een traplift voor Alain: "Alain gaat nu zelf naar zijn kamer"Altijd hulp moeten vragen... Je doet het liever niet. En toch was het tot voor kort een dagelijkse realiteit voor Alain. Op eigen houtje tot aan zijn kamer raken? Dat kon hij al even niet meer. Even terug moest Alain steeds ondersteund worden bij het op en af gaan van de trap, maar dat is verleden tijd. Met zijn nieuwe traplift beslist Alain nu zelf wanneer hij naar zijn kamer gaat en dat doet hij volledig zelfstandig! Bekijk hier het filmpje. -
donderdag 22 maart 2018Een traplift voor Jeanne“Ik herinner het me alsof het gisteren was! Iedere vrijdagavond bakte ik taart. Met krieken, smeuïge appels en heel af en toe eens met mandarijntjes. Welke het uiteindelijk werd maakte niet uit, want elke zaterdagnamiddag om 14u stipt stonden ze daar: mijn twee prachtige kleindochters! Altijd paraat voor een middagje bakken, ravotten in de tuin en spelletjes spelen. Dit terwijl mijn schoondochters inkopen gingen doen. Fantastisch vond ik dat! Wat jong geweld in huis, dat hield me bezig. Zij zorgden ervoor dat ik actief bleef. Alleen dat ravotten ging steeds moeizamer. Hoe jong ik me ook nog voelde, mijn knieën wilden niet meer mee. En die steile trap naar de ‘muziekkamer’, waar Juliette en Marie altijd speelden, werd een onmogelijk obstakel. Radeloos werd ik ervan. Verhuizen naar een ‘home’ dan maar? Daar werd je pas echt ‘oud’! En mijn speelnamiddagen met de kleinkinderen opgeven? Nooit!”
